صفحه 40
رابی والدنبرگ همچنین به سوالی اشاره می کند: به چه کسی باید دارو را داد اگر هردوی آنها در وضعیت واقعا خطرناکی باشند.
بنابر موضعگیری صاحب نظران دیگر او می گوید : اگر هر دوی آنها واقعا بیمارند و دارو به نفرسوم تعلق دارد( به بیمارستان) دارو را بین خودشان تقسیم کنند.
درست است که دارو برای نجات تنها یک نفر کافی است ، و اگر آنرا بین خودشان تقسیم کنند زندگی هر دونفرشان از دست می رود ، شاید باید سه چیز را یادآوری کرد:
الف . دادن دارو به هر دونفر باعث طولانی شدن زندگی هر دو نفر می شود ، و در این مدن آنها می توانند "ساعت زندگی" را بدست آورند
ب. ممکن است طولانی کردن زندگی هر دو نفر حداقل شانس یکنفر را برای زندگی بیشتر کند. تا مقدار اضافی دارو برای او پیدا شود و اگر آن مقدار از دارو را دریافت نمی کرد قبل از اینکه مقدار اضافی دارو به او برسد می مرد.
ج . از آنجا که این فرض که زندگی هر دو نفر در خطر است بر اساس برآورد پزشکی است ، ممکن است پزشکان در مورد میزان در خطر بودن زندگی شان اشتباه کرده باشند ، و همچنین در مورد میزان دارویی که برای نجات آنها لازم است اشتباه کرده باشند
ادامه دارد.
درباره این سایت